We vieren Pasen, steeds weer, van Palmzondag met het toejuichen van onze Heer en Koning, via Witte Donderdag waar de Heer zijn leven aan ons geeft voor onze bevrijding en dan de paaswake naar Pasen zelf. We moeten er doorheen, zoals Christus er ook doorheen is gegaan, door lijden en dood heen. Het kruis is daar het teken van, het teken van geloof, van hoop en liefde.
De Goede week begint met palmtakken, om Christus toe te zingen; Hij is de Heer, maar deze palmtakken vergaan weer. Wat blijft er in deze vergankelijke wereld. Eer en macht en geld verdwijnen, zaken waar mensen zo aan vast kunnen houden. Geloven we echt in Jezus? Ons geloof moet getoetst worden.
Het leven is niet gemakkelijk, met al deze moeilijkheden en het lijden; het kan zo aanwezig zijn. Ons leven loopt ergens dood. Dat mag steeds doorbroken worden, vaak met binnenwereldse oplossingen die ons niet echt verder helpen. Wat dan?
Beste parochianen, wij gaan onze voorbereiding op Pasen vooral thuis vieren. Ik hoop dat dit mogelijk is voor u. U kunt meedoen met wat wordt aan geboden op de TV of via onze site. Op de voorpagina van onze site vindt u links de ‘knop’ kerkdienstgemist. Als u daar met de muis op klikt, kunt u de vieringen, ook de doordeweekse vieringen, volgen. Dat kan op het moment dat deze plaats vinden. De vieringen van het weekend worden vast gezet; deze kunt u dan op uw eigen tijd beluisteren.
In deze dagen van beproeving, terwijl de mensheid siddert voor de dreiging van de pandemie, wil ik alle christenen uitnodigen hun stem verenigd tot de hemel te richten. Ik nodig alle hoofden van de kerken en de leiders van alle christelijke gemeenschappen uit, samen met alle christenen van de verschillende confessies, te roepen naar de Allerhoogste, de Almachtige God, en gezamenlijk het gebed te bidden dat Jezus, Onze Heer, ons heeft geleerd.
In reactie op de aangescherpte maatregelen van de overheid tegen de verspreiding van het coronavirus op 23 maart, hebben de Nederlandse bisschoppen aanvullende maatregelen getroffen. Alle publieke liturgievieringen, ook die in kleine kring door de week, worden voor de gehele Paastijd, tot en met Pinksteren (op 31 mei) afgelast.
Deze tijd is een echte veertigdagentijd; ze kan ook langer duren dan 40 dagen. Het is als een quarantaine (ook 40 dagen). We worden op onszelf terug geworpen. De Veertigdagentijd wordt een tijd van genade genoemd. Een tijd van meer toeleg op het bidden. Van grotere liefde tot God en de naaste. Dat kunnen we alleen inoefenen door het te doen.
Met grote pijn in het hart kondigen de Nederlandse bisschoppen aan dat de publieke liturgische vieringen met Palmzondag, de andere dagen in de Goede Week (het Paastriduüm) en met Pasen dit jaar worden afgelast.
Het Coronavirus ontwricht onze samenleving. We zien wat een klein virusje kan doen. Wat is toch de mens? We hebben niets in eigen hand, al denken we dat gemakkelijk. Er worden allerlei maatregelen genomen. Deze betreffen ook het kerkelijk leven. Er kunnen op zondag (en zaterdagvond) geen publieke kerkelijke vieringen zijn. Deze maatregel is om verspreiding van het virus tegen te gaan.
Deze Veertigdagentijd is anders geworden; vieringen gaan niet door of in zeer klein verband. Het komt er nu op aan of we deze tijd van genade, die de Veertigdagentijd toch is, gebruiken om meer God te zoeken, meer naar God te gaan meer naar God te luisteren, want zijn Woord klinkt nog steeds en wil ons ook sterken om de moed niet te verlossen.
