Strijd met het vuur van de heilige Geest

Paus Fran­cis­cus zegt dat er een derde wereld­oor­log gaande is, met alle terreur en aan­slagen. Het komt ook heel dichtbij. Het is als een ver­nie­ti­gend vuur en veel on­schul­dige mensen wor­den gedood.

Wat zal ons nog te wachten staan. Ik houd mijn hart vast voor de toe­komst. Het wordt niet ge­mak­ke­lijker. Er treedt ook een verhar­ding op. Steeds meer mensen leven voor zich­zelf met ergens ook een goddeloos leven. Men stoort zich niet aan God of gebod.

Er kan ge­mak­ke­lijk gezegd wor­den dat het de schuld is van moslims: Zij plegen aan­slagen in de naam van God. Zij klagen de ongelo­vi­ge en soms godde­loze manier van leven aan, want hoe kun je leven zon­der God.

Zo groeit er een anti-islam mentali­teit en daar­mee ook ge­mak­ke­lijk een anti-vluch­te­lingen mentali­teit. Men moet een zondebok vin­den en die ligt altijd buiten je zelf.

Het is in de ogen van veel mensen niet alleen de Islam die het gedaan heeft. Mis­schien mag ik in her­in­ne­ring brengen de grote afkeer tegen de kerk en haar geloof en haar moraal, die al tien­tal­len jaren heerst. Want wat de kerk zegt en verkon­digt kan niet. Hoe belache­lijk zijn we soms niet gemaakt. Dat is ook een manier om uit te schakelen. Zo weinig mensen stellen zich de vraag of alles kan en mag. Alsof alles straffeloos kan.

In de bijbel wordt weleens gezegd dat de gevolgen van de zonde van de wereld naar de hemel schreeuwen en roepen om wraak. Zoveel mensen vragen zich ook af: Doet God nu niets? Laat Hij alles over zijn kant gaan? Wanneer treedt Hij op?

En hoe zou God dan moeten optre­den. Er is immers ook een recht­vaar­dig­heid van God. Hij kan het kwaad toch niet ongestraft laten. Hij kan de zon­den toch niet zomaar met de man­tel der liefde bedekken. Dat is goedkope genade, goedkope barm­har­tig­heid. Daarom wordt er in de bijbel ge­spro­ken over een vuur dat op de aarde kan komen, als een straf, zoals het vuur over Sodom en Gomorra.

Wat te doen. Jezus spreekt over zijn doopsel dat Hij moet onder­gaan. Het gaat over zijn lij­den en dood. Immers wat heeft Christus niet moeten lij­den en onder­gaan van­wege de zonde van de mensen. Er wordt weleens gezegd dat Jezus de kelk, die gevuld is met alle vuilig­heid en slecht­heid van iedere mens die als straf over de volken zou wor­den uit gegoten, dat Jezus deze kelk te drinken heeft gekregen en geheel gele­digd heeft. Zo is de zondelast van de hele wereld op Christus gelegd. Hij is het Lam Gods dat de zon­den van de wereld draagt.

En we kunnen begrijpen dat Hij zegt: Hoe beklemd voel ik mij, met alle doodsangst, totdat het gebeurd is en zo volbracht. Hij heeft het kruis voor ons op zich geno­men en de schande niet geteld. Jezus is niet gevlucht voor het lij­den, omwille van de zonde, maar uit liefde voor de zon­daars heeft Hij alles gedragen tot de dood aan het kruis, tot het graf waar onze zon­den wor­den begraven, tot zijn ver­rij­ze­nis waar Hij ons een nieuw leven aanreikt.

Omdat Jezus deze beker van vergel­ding leegdrinkt, ont­van­gen wij een beker die over­stroomt van genade, om ons en de wereld te red­den.

Dat is het vuur dat Christus komt brengen. Niet dit ver­nie­ti­gende vuur van vergel­ding en straf, maar als eerste het vuur van Gods totale liefde voor ons, van Gods geest, zoals we dat ook zien met Pink­ste­ren en dat het aanschijn van de aarde kan vernieuwen.

Ik was begin au­gus­tus op Celebrate, een katho­liek festival dat heel intens was en waar gebe­den werd om deze uitstor­ting van Gods vurige Geest, die de wereld weer tot geloof en chris­te­lijk leven mag brengen. De eerste leer­lin­gen zijn zo vervuld geweest van Gods Geest en zij hebben de Blijde Bood­schap van Gods red­ding gebracht met hun eigen leven.

Dat is onze roe­ping, als kerk. Wij wor­den uit­ge­no­digd om mee te doen met die tal­loze mensen en zo de echte weds­tijd van het leven aan te gaan, met deze strijd tussen goed en kwaad. Met het vuur van Gods Geest, die Christus ons allen wil geven. Het zal niet ge­mak­ke­lijk zijn.

Jezus spreekt over de ver­deeld­heid die helaas zal ontstaan omdat er altijd mensen zullen zijn die zich niet alleen ver­zet­ten maar ook met geweld strij­den tegen de Chris­te­nen. Zijn vrede­lie­vende be­doe­lin­gen kunnen zo gedwars­boomd wor­den. Hoe won­der­lijk: Door vrede en ver­zoe­ning te brengen, komt er ook onvrede en ver­deeld­heid omdat niet ie­der­een hier aan wil.

Dat zal onze strijd zijn, niet met geweld en oorlog, maar met de verdraag­zaam­heid van het kruis. Daarom zullen er veel mar­te­la­ren zijn en komen. Wij mogen ons aan­slui­ten bij deze menigte van geloofs­ge­tui­gen. Wij kunnen bang zijn of ont­steld, zoals Jezus zelf, maar God geeft ons het vuur van zijn Geest om dit grote werk van red­ding en verlos­sing te brengen. Dat is Gods gave voor ons en met zijn genade kunnen wij steeds meedoen, mis­schien met vallen opstaan.

Ontvang dan dit vuur van Gods heilige Geest. Amen.