We leven in een gebroken wereld, getekend door lijden en dood. We krijgen er allemaal mee te maken en we kunnen er maar moeilijk mee omgaan. Lijden en dood zijn vernietigend. Geen mens redt het in deze wereld. De dood maakt alles bijkomstig. Altijd komt dan de vraag: Wat is het leven? De vraag naar de zin van het leven komt juist dan naar voren. Het leven heeft voor velen alleen zin als het goed gaat, als je geld hebt, als je gezond bent. Dat kan toch niet zo zijn. Wie volop in het leven staat vergeet de dood. Hoe vaak kom ik het niet tegen dat mensen er niet over willen, kunnen, praten. Het bederft het leven. Zo overvalt het ons ook vaak. Wie kan er leven met de dood voor ogen.
Daarom, onze wereld met haar vermaak-cultuur, met alle afleiding die ze geeft, doet ons een dimensie vergeten. Wij worden echt uit genodigd om verder te kijken, als het ware over de dood heen, zoals Martha. Zij zegt: Ik weet dat mijn broer zal verrijzen op de jongste, de nieuwe dag. Dat is niet niets. Ons geloof in het eeuwig leven geeft ons een perspectief, een uitkomst, om er doorheen te komen. Maar wat is het eeuwig leven. Het gevaar bestaat dat we denken dat er twee levens zijn. Je hebt hier je leven, min of meer je eigen leven, totdat we dat los moeten laten. En dan is er het leven na de dood. En hoe dat zal zijn, is voor velen zo’n groot vraagteken, dat we er steeds minder in gaan geloven. Zo gaat dat. Een van de ergste dingen van onze tijd, is dat het geloof in het eeuwig leven aan het verdwijnen is. Daarom is voor God het genezen van ziekte niet een doel op zich. En dat Lazarus uit het graf opstaat staat in een ander teken, want Lazarus zal weer sterven. Wie ontdekt dat? Blijf niet steken. Leef niet zo beperkt. Want dan krijg je ook een leven zoals Paulus dat zegt, dat je voor jezelf leeft, met een zelfgenoegzaamheid. Dan is er sprake van een andere dood, die dieper gaat. Wie zich sluit voor de nood van de ander, komt op een doodlopende weg. Onze rijke westerse wereld gaat steeds meer die kant op waar mensen zich sluiten voor het doorgeven van leven, waar mensen elkaar niet meer trouw kunnen blijven, waar mensen hun leven eindigen als het genoeg is, waar mensen leven voor geld en goed, met een kleine donatie voor Afrika.
Zelf komen wij niets tekort. Beleven we de 40dagentijd nog op de manier waarvoor deze dient, om ons leven open te breken, naar God en naar elkaar, en zeker naar de mens in nood. Of kopen we dat af. Wat betekent ons vasten en ons bidden als het niet daarop gericht is. We doen veel dingen gemakkelijk voor onszelf. Dat zegt Paulus: Zij die zelfzuchtig leven zijn niet de kinderen God. Wie leeft er niet zo. Wij allemaal. Wie kent zichzelf en komt zichzelf tegen. Er moet een verandering komen, als een ommekeer. Daar komt Jezus voor. De scheiding is niet dit leven en het andere leven, hierna. De scheiding is een leven met God en met elkaar, en een leven voor jezelf. Christus komt niet allereerst om de problemen van de wereld op te lossen van ziekte en dood, zodat wij daarna weer door kunnen gaan met ons eigen leven, want zo gaat het dan toch. We zijn zo gehecht aan ons eigen leven. Christus komt om de diepere problemen op te lossen, met onze angsten voor de dood, om maar niets te verliezen van onszelf, om waar wij in gevangen zijn open te breken naar die nieuwe wereld. Christus zegt tegen Martha: Ik ben de verrijzenis en het leven. Wie in Mij gelooft en dit beleeft zal niet meer sterven. De dood is overwonnen door Christus en Hij geeft ons zijn Geest. Wie begrijpt dit en kan dit geloven. Het gaat om de verrijzenis van Christus die in ons komt. Wie van ons gaat echt Pasen vieren. Dat geeft de echte ommekeer. Dan komt er een nieuw leven in ons. En worden wij getuigen in de wereld. De wereld waarin wij leven, onze vrienden en buren willen zien aan ons of Christus echt verrezen is, dat de dood is overwonnen, in ons, uit kracht van deze Geest, en ons deel geeft aan dat nieuw eeuwige leven dat zoveel mooier en groter is dan ons beperkte leventje waar we zo aan hechten en dat ons zo gevangen houdt. We hoeven ons geld niet meer steeds te tellen. Kom tot leven. Kom naar buiten. Als we nu ons geloof belijden en willen vernieuwen met Pasen dan mag er iets doorklinken van dit nieuwe leven in ons dat Hij ons geeft, anders blijft het bij mooie woorden en komen we niet verder. Christus wil met ons Pasen vieren en ons mee nemen. Wie in Hem gelooft zal leven en niet meer sterven. We kunnen nu al deel krijgen aan dat eeuwige leven van Gods liefde en daarvan getuigen met ons leven.
