link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook

De explosie van Pasen, met de Geest van Christus

gepubliceerd op vrijdag, 21 april 2017

Het mag allemaal Pasen zijn wat de klok luidt (hoort u het? de paas­klok­ken). Je ziet het en je hoort het. Alles is op zijn paasbest. De li­tur­gie van de kerk viert het geloof en geeft het geloof. Alles wordt nieuw. De vernieu­wing van de mens begint met Pasen.

Daarom heeft Pasen te maken met het doopsel. Er is de doopvont, die op het altaar staat, die het nieuwe leven geeft. Nieuwe mensen wor­den opgeno­men in de kerk. Kin­de­ren wor­den gedoopt.

Er kan de vraag zijn: wat wordt er van mij verwacht. Neen, laat het in je komen en in je leven. Pater Hugo zegt (zie KN 16, 2017 blz. 7): “Hoe ver mag ik het beloofde land intrekken. Tot hoe diep kan ik mij in Jezus uitgieten. Hoe kan elk donker hoekje van mijn ziel schoon gewassen wor­den, genezen en heel maken, fees­te­lijk maken. Door het doopsel sta je aan de deur van een fan­tas­tisch nieuwe wereld, die je mag ont­dek­ken zoveel al je wilt. Geniet ervan, drijf erop, dring erin door en laat je verassen.”

Er is het sterke teken van de Paaskaars, symbool van de verrezen Christus, de grootste kaars, die in de paas­nacht bezongen wordt. Die brandt bij doopsel en uit­vaart, teken van ons geloof. Deze kaars staat bij het altaar.

Pasen, vijf­tig dagen, als de vol­heid: zeven maal zeven plus één; het houdt niet op, teken van het eeuwig leven, dat gegeven is en begint. Het neemt een aan­vang in ons. Het eeuwig leven begint.

Er kan ook gezegd wor­den: Gij hebt ons lot ten goede gekeerd. Er is deze fun­da­men­tele ver­an­de­ring, als een vernieu­wing, als een omme­keer van Gods wege, een gave Gods.

Pasen is als één zon­dag; daarom wordt er steeds gezegd: dit is de dag die die de Heer heeft gemaakt en gegeven. Wij zullen hem vieren in Blijd­schap. Pasen is het feest van de vreugde (zie slot van elke prefatie). In de prefatie wordt gezegd: in deze nacht, op deze dag in deze tijd.

Er is steeds het woord alleluia, een opwekkend woord. Zeker in de getij­den klinkt het steeds als afslui­ting.

Er is een dyna­miek in de li­tur­gie van de zon­da­gen en door de week.

Aller­eerst de zon­da­gen

We noemen het de zon­da­gen van Pasen (i.t.t. vroe­ger, de zon­da­gen na Pasen). Het is steeds Pasen.

De eerste drie weken zijn er de ver­schij­nings­ver­halen, met op de tweede zon­dag altijd de ver­schij­ning op de eerste dag van de week en acht dagen later aan Thomas (een heel ker­ke­lijk evan­ge­lie, met de aan­stel­ling van de eerste bis­schop­pen, met de in­stel­ling van het sacra­ment van de biecht, de zon­dagse bij­een­komst (op de eerste dag en acht dagen later) en zo het samen­ko­men van de kerk. Zorg dat je erbij bent en bij blijft, want ander mis je wat. De ge­meen­schap mag je dragen. En er is de nederdaling van de heilige Geest.

Deze zon­dag is ook uit ge­roe­pen tot Barm­har­tig­heids­zon­dag.

De kerk is een levend gebeuren. Niets is gestold, al kan dat men soms denken.

De derde zon­dag van Pasen ver­tellen weer, af­han­ke­lijk van jaar A, B of C, de ver­schij­ningen van Jezus, met de Emmaüs­gan­gers of het ver­volg daarop of Jezus bij het meer.

Dan komt er de vierde zon­dag van Pasen. De zon­dag van de Goede her­der, met het evan­ge­lie van Johannes (Joh 10). Dan komen de evan­ge­lies uit de afscheidsrede, met als laatste de zevende zon­dag het hoog pries­ter­lijk gebed uit Joh 17. Dan komt Pink­ste­ren. Daar kom ik straks op terug.

In heel de paas­tijd wordt in de li­tur­gie gelezen (eerste lezing) uit de han­de­lin­gen van de apos­te­len. Dat is de eerste ge­schie­de­nis van de kerk, meteen na Pink­ste­ren met haar begin in Jeru­za­lem, met het optre­den van de apos­te­len onder de joden, die meteen het geloof kon­den aan nemen, toen de schellen van hun ogen vielen. Er is steeds de verkon­ding van het paas­mys­te­rie: Christus die gij ge­krui­sigd hebt, heeft God doen opstaan.

Eerst is het optre­den van Petrus en dan gaat het over op het optre­den van Paulus na zijn beke­ring.

Er is een enorme missie-geest, om het evan­ge­lie te ver­kon­di­gen tot red­ding van de wereld. De eerste opdracht van de kerk.

De door­de­weekse vie­rin­gen

Aller­eerst is er Eerste Paas­dag, Hoog­feest, het feest der feesten. Dan krijg je het paasoctaaf: acht dagen, als de zon­dag van de paas­tijd. De Tweede Paas­dag is het­zelfde als de derde, de vierde enz.

Elke dag wordt het gloria gebe­den (gezongen) en elke dag is er de lofzang van Pasen, de lofzang van het Lam dat overwint. We kennen te weinig de gebe­den van de kerk. Het blijft om het Lam Gods draaien, eerst het geslacht­of­ferde Lam, dat de zon­den draagt en dan het Lam van de over­win­ning. En bij de wegzen­ding klinkt het alleluia door. Gaat nu allen heen in vrede, alleluia, alleluia!

In deze week wor­den alle ver­schij­ningse­vangeliën gelezen.

Het is moei­lijk om Pasen te blijven vieren; het wil in ons komen en door­werken. Het wil bezit van ons nemen. Wij denken klaar te zijn. Alles wordt weer opgeruimd; klaar; alles is weer als vanouds.

Dan komt de tweede week van Pasen. Dan leest men het evan­ge­lie van Nicodemus: met deze kern tekst: Gij moet opnieuw geboren wor­den, en met deze dis­cus­sie die er altijd is tussen gelo­vi­gen en ongelo­vi­gen (ook gelo­vi­ge mensen kunnen ongelovig zijn, ook al denken ze alles te weten). Er komt een licht in ons leven met dit licht van Pasen.

Op het eind van de derde week komt het evan­ge­lie van de broodvermenig­vul­diging en het overs­te­ken over het water. Wederom in het licht van Pasen. Zo staat het er ook: het was kort voor Pasen. In de Eucha­ris­tie ont­moe­ten we de gestorven en verrezen Heer. Hij kan over de dood lopen. De evangeliën zijn ge­schre­ven na Pasen, met dit licht komt.

Dan komt in de derde week de broodrede van Jezus (Joh 6), met als tekst: Ik ben het levende brood.

In de vierde week, volgend op de zon­dag van de goede her­der, twee uitlopers daar­van op de maan­dag en de dins­dag.

Vanaf dan komt alles uit de afscheidsrede van Jezus zoals deze gehou­den in de zaal van het laatste avondmaal. Jezus vierde het Pasen, met ook het gesprek dat de Vader aan­ging met zijn kin­de­ren.

Dit gaat door in de vijfde en zesde week. In deze afscheidsrede gaat Jezus steeds meer spreken over de heilige Geest die gegeven moet wor­den.

Dan in de zevende week, vanaf dins­dag komt het hoge­pries­ter­lijk gebed van Jezus, waarin Jezus bidt tot zijn Vader; het is de paas­nacht na het avondmaal; er werd veel gebe­den, psalmen, lie­de­ren. Zo ook bad Jezus.

Dan komt Pink­ste­ren. Wat is Pink­ste­ren?

  • Pink­ste­ren is de vervulling van Pasen in ons door de heilige Geest.
  • Gods liefde is in ons hart uit gestort door de heilige Geest (Rom 5, 5).
  • Niemand kan zeggen: Jezus is de Heer, tenzij door de Geest (1 Kor.).
    Jezus leidt de ge­schie­de­nis. Wij spreken niet van noodlot of toeval.
    Alles is in Gods hand. Alles past in het plan van God. Ook de zonde. Zo kon­den we zingen in de paas­nacht: Gelukkige schuld waaraan we de Redder te danken hebben.
  • De heilige Geest wordt gegeven om Abba Vader te zeggen (Rom 8,15). De heilige Geest is deze liefdes­band tussen Vader en Zoon.
  • Christus heeft in de heilige Geest de wil van de Vader volbracht. Zo bid­den wij voor de Communie.De heilige geest is zo be­lang­rijk; laat het geen ondergeschoven kindje blijven

Dan ein­digt de paas­tijd; de vijf­tigste dag. Er is dus geen Tweede Pinkster­dag, zoals vanouds. Maar het is er wel. Mensen mogen nog na genieten. We leven voor altijd in de tijd van de Geest. Maar de Paaskaars is uit en weg; (dus niet al bij de Hemel­vaart van de Heer, als beeld dat Jezus heen­ging).

De uitlopers van de paas­tijd

Alles is voltooid, de vol­heid van de open­ba­ring is geschied.

Feest van de Drie-een­heid

Zo komt als eerste na Pink­ste­ren het feest van de H. Drie-een­heid. Wij geloven in een drieëne God, een God in drie personen. God is geen eenzame God, geen God op zich­zelf, geen gesloten God, maar ge­meen­schap. Het gezin is een beeld van de drieëne God.

Chiara Lubich zegt: Omdat God liefde is, is Hij drie en omdat deze drie liefde zijn, zijn ze één. En wij wor­den opgeno­men in die ge­meen­schap, op het niveau van de Zoon

Feest van Sacra­ments­dag

Dat kan gevierd wor­den op de tweede don­der­dag na Pink­ste­ren, de dag van de Eucha­ris­tie. Om opnieuw bewust te wor­den van dit sacra­ment. Aan de kerk gegeven door Juliana van Luik.

Feest van het H. Hart

Dan feest van het heilig Hart, op de derde vrij­dag na Pink­ste­ren. In Paray le Monial was er de ver­schij­ning van Jezus aan Maria Margaretha Alacoque. Van­wege de oneerbie­dig­heid, de onver­schil­lig­heid, de lauw­heid van de mensen tegen­over Gods liefde. Zo mag er het H.Hart­beeld zijn en wordt de maand juni de maand van het heilig Hart.

overzicht van bijdragen:
dinsdag, 5 oktober 2021Een gemeenschap van gelovigen
vrijdag, 23 juli 2021Even voorstellen
zondag, 20 juni 2021Beste Parochianen
woensdag, 19 mei 2021Pinksteren
zaterdag, 10 april 2021Paastijd
zondag, 21 maart 2021We gaan pasen vieren
donderdag, 11 februari 2021De Veertigdagentijd begint
woensdag, 30 december 2020Zalig Nieuwjaar
donderdag, 24 december 2020Wat is het meest bijzondere van Kerstmis.
woensdag, 25 november 2020Advent
maandag, 24 augustus 2020Hoe belangrijk is de zondag
maandag, 20 juli 2020Vergeet niet God mee te nemen op vakantie
maandag, 13 april 2020De missionaire kerk
donderdag, 2 april 2020Het Kruis blijft
zaterdag, 22 februari 2020Begint de Veertigdagentijd voor jou?
woensdag, 1 januari 2020God wil ons vernieuwen
woensdag, 18 december 2019Verblijven bij de stal
woensdag, 27 november 2019Advent
maandag, 18 november 2019De eindtijd
maandag, 28 oktober 2019Allerzielen
vrijdag, 16 augustus 2019De strijd
vrijdag, 7 juni 2019Wat geeft Pinksteren
woensdag, 24 april 2019Pasen
dinsdag, 9 april 2019Wie zal de steen, die op jouw leven drukt, weg rollen?
vrijdag, 8 maart 2019Vasten
maandag, 18 februari 2019Jezus volgen
donderdag, 3 januari 2019Nieuwjaar 2019
vrijdag, 28 december 2018Eer aan God
vrijdag, 16 november 2018Kom Heer Jezus, kom
vrijdag, 27 juli 2018Laat je verrassen
maandag, 22 januari 2018Verandert er nog iets in ons leven
maandag, 22 januari 2018Op weg naar een (ander) leven
donderdag, 21 december 2017Een nieuw jaar
donderdag, 21 december 2017Hoe kunnen we kerstmis vieren
woensdag, 29 november 2017Advent, vier woorden
maandag, 2 oktober 2017Maria
zaterdag, 15 juli 2017Hoe belangrijk is voor ons de zondag?
dinsdag, 30 mei 2017Vieren we nog Pinksteren?
vrijdag, 21 april 2017De explosie van Pasen, met de Geest van Christus
zondag, 2 april 2017Wordt het Pasen
woensdag, 1 maart 2017Beleef de Veertigdagentijd
donderdag, 19 januari 2017God schijnt genoeg licht om de volgende stap te zetten
zondag, 25 december 2016Kerstmis, preek van de nachtmis
maandag, 21 november 2016Wat komt er allemaal ons leven binnen
maandag, 17 oktober 2016Is bidden uw stuurwiel of uw reservewiel?
maandag, 15 augustus 2016Strijd met het vuur van de heilige Geest
maandag, 4 juli 2016Vergeet God niet mee te nemen op vakantie
zondag, 29 mei 2016Viering van de Eucharistie
donderdag, 14 april 2016Pasen: 50 dagen en altijd!
woensdag, 16 maart 2016We gaan Pasen vieren
donderdag, 18 februari 2016Geweld op grond van je geloof
dinsdag, 12 januari 2016Van Kerstmis naar Pasen
maandag, 7 december 2015God brengt alle mensen samen
maandag, 23 november 2015De Advent komt eraan
zaterdag, 10 oktober 2015De wereld staat op zijn kop
zaterdag, 5 september 2015God gaat niet op vakantie
vrijdag, 3 juli 2015Gebrek aan vrijwilligers?
zaterdag, 23 mei 2015Zalig Pinksteren


 

St. Barnabasparochie • Grote Haven 8 • 2851 BM  Haastrecht  /  H. Bartholomeusparochie • Wal 61 • 2871 BC  Schoonhoven
(0182) 38 24 55 • info@barnabasparochie.nlinfo@bartholomeusparochie.nl