Wat is het meest bijzondere van Kerstmis.

Enkel en alleen het feit dat er een kind geboren wordt? Er wor­den zoveel kin­de­ren geboren. Na­tuur­lijk is het krijgen van een kind iets groots,iets bij­zon­ders, iets kost­baars. Daar mogen we nooit gering over denken. Ouders zullen dat altijd zo zeggen. Toch gebeurt hier veel meer.

Wat is het meest bij­zon­dere? Dat dit kind geboren wordt in een stal? Er was geen plaats voor Hem. Inder­daad, de noden van de wereld raken ons altijd en zeker als het om kin­de­ren gaat; kin­de­ren op de vlucht, kin­de­ren die niet wor­den toe­ge­la­ten, kin­de­ren die mis­bruikt wor­den.

Daarom is onze ad­vents­ac­tie zo bij­zon­der, deze kin­de­ren in China, die te von­de­ling wor­den gelegd, omdat ze geboren zijn met een handicap; daar wor­den ze nog geboren; in vele lan­den al lang niet meer.

Wat is toch zo bij­zon­der aan dit kind? In dit kleine kind wordt God zelf geboren op aarde.
En ook nog in een stal, die niets lieflijks heeft of mooi is.
Zouden wij dat zo bedenken en ook zelf doen? 

Wat kan God hier doen? Niets! Hoe kan Hij de wereld red­den, zoals gezegd, Hij die zo kwets­baar is en zo klein, zo onmach­tig? God stelt hier niets voor. Wij mogen ons deze vraag stellen: Wie is God in hemels­naam en wat doet Hij?

Wie de bijbel leest, weet dat God zich vaak met mach­tige hand laat gel­den. Je kunt niet om Hem heen. Zo willen wij God. Hij moet iets doen! Maar wat heeft God kunnen doen door­heen alle tij­den? Bij alle won­de­ren die God doet, bij al het sterke ingrijpen, bleef de mens zijn eigen gang gaan. Er moest dus iets fun­da­men­teel anders gebeuren. Dat zien we nu!

De mens, wij, u en ik, wij zijn Hem alles waard, ieder mens als zijn lievelings­kind. Hoe kan Hij ons en de wereld red­den. Daarom gaat God nu tot het uiterste voor deze mens, die Hij eens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis.

Er is maar één echte moge­lijk­heid. God wordt zelf mens uit liefde voor de mens. God wil ons niet dwingen, niets opleggen. Dat werkt ook niet. Wij zijn vrije mensen. Hoe kan Hij ons nog raken en bereiken? God gaat daarvoor deze onmoge­lijke weg, van klein­heid en nede­rig­heid, een weg die wij niet ge­mak­ke­lijk zullen begrijpen en zelf zou­den willen gaan. Ga maar na bij jezelf.

Is het moei­lijk of ge­mak­ke­lijk de minste te zijn, uit liefde voor die ander?
Is het moei­lijk om bij con­flic­ten en ruzie de minste te zijn en ver­der te zwijgen, na alles naar waar­heid gezegd te hebben?
Is het moei­lijk om te ver­ge­ven en de ander ver­der te verdragen met een liefde, zoals we Jezus zien doen tot op het kruis?
Is het moei­lijk of ge­mak­ke­lijk om dingen niet te hoog op te nemen?

De mens heeft iets in zich, dat ons enorm stoort; wij noemen dat onze trots, onze hoogmoed en onze eigen eer. We doen vaak alsof we goed bezig zijn, voor de goede zaak opkomen, maar vaak gaat dat samen met onheuse praktijken, met afgunst, nijd, ruzie en er ont­staat ver­deeld­heid. We laten ons ge­mak­ke­lijk gel­den, want we willen iemand zijn.

Dat is niet de weg, die God gaat in Jezus. Hij laat ons een andere weg van red­ding zien, en die gaat uit­ein­delijk door zijn lij­den en kruis, waar Hij zijn leven verliest voor ons en aan ons.

Jezus getuigt van een grote waar­heid, luister naar zijn woor­den, maar dan legt Hij het in de han­den van zijn Vader en Hij geeft ver­der zijn leven voor ons zoals we zijn en Hij draagt onze zon­den om ons te kunnen red­den.
Zo doet God in Christus. Onmach­tig als Hij is maar zo sterk en groot in een liefde, die ons kan raken.

Deze liefde is sterker dan de dood; deze liefde leeft, want Christus, die gestorven is, Hij leeft. Hij is verrezen en Hij wil ons dit ook geven, zijn levendmakende Geest om ook zo te doen.

Dit kleine en ook onmach­tige kind, dat hier geboren is en ligt in een stal, is de volle open­ba­ring van God. Hij wordt voor ons de weg naar God toe, zijn en onze Vader. Hij haalt ons op, daar waar we nu zijn en Hij wil ons in alles be­ge­lei­den.
Dit is de enige, echte weg van red­ding en heil.
En wie wil zo mee doen, met dit Kind.

Vieren wij echt Kerst­mis?
Mag dit kind geboren wor­den in je leven;
mag deze liefde van God in jou tot leven komen door zijn Geest,
die Hij ons steeds weer geeft.

Laat het kerst­mis wor­den en ga met dit Kind op weg.
Het is tot heil en zegen voor alle mensen.
Dit is de blijde Bood­schap, die we deze nacht weer mogen horen.
Gij zult een pas­ge­bo­ren kind vin­den, liggend in een kribbe.
Komt laat ons Hem aanbid­den en ook Eer aan God in den Hoge en vrede op aarde aan alle mensen, die Hij liefheeft. Zo wens ik u een zalig Kerst­mis toe. Amen.