Ofschoon de tijd van waarneming van het pastoorschap maar kort is (van half juli tot half september) wil ik mij toch graag even voorstellen.
Mijn naam is Tiny Thomassen cp. Ik ben afkomstig uit het dorp Beuningen bij Nijmegen. Zoals het achtervoegsel cp al aangeeft, hoor ik tot de congregatie van de passionisten. Sinds 1967 woon ik in ons klooster aan de Provincialeweg te Haastrecht. Vanuit ons klooster hebben wij (de studenten van toen) gestudeerd in Utrecht. Na mijn wijding in 1972 ben ik pastor geworden te Gouda, daarop volgend districtskatecheet. Dit betekende dat ik regelmatig op de basisscholen van Haastrecht en Schoonhoven kwam. Die betrokkenheid op de scholen en de katechese bleef ook in de tijd van mijn werk als bisschoppelijk gedelegeerde voor het katholiek onderwijs in het bisdom Rotterdam.
Aan deze functie kwam een einde toen ik in 1992 provinciale overste van de Nederlandse en Duitse passionisten werd. Dit bleef ik tot 2000. In dat jaar werd ik pastoor te Woerden en Kamerik. Dit breidde zich in de loop der jaren uit met Oudewater en Meije/Zegveld.
Met dit pastorale werk ben ik gestopt toen ik 70 werd; dat is nu ruim 5 jaar geleden. Sindsdien verleen ik her en der assistentie.
Het pastorale werk heb ik altijd geprobeerd vorm te geven in de lijn van het tweede Vaticaans Concilie. Dit betekent voor mij dat de kerkgemeenschap op de eerste plaats gedragen wordt door de gelovigen zelf. Daarbij is het voor mij de uitdaging om te durven geloven in het geloof van de mensen die ik ontmoet en met wie ik samenwerk
De persoon van Jezus van Nazareth laat voor mij steeds weer zien hoe mens-nabij God is. Dat vraagt van ons om op onze beurt in ons omgaan met elkaar God nabij te brengen in woord en daad; in het zoeken naar wegen om samen Gods betrokkenheid te beleven en met elkaar waar te maken.
Daarbij hebben we gaven van het kerk zijn die ons kunnen ondersteunen: de sacramenten, de liturgie het samen lezen en overwegen van de heilige Schrift en leven vanuit de gemeenschap als geheel.
Het zal maar een korte tijd zijn dat ik als pastor in uw midden ben, maar ik vertrouw erop om dat we in die tijd iets van medemenselijkheid en Gods betrokkenheid mogen beleven.
