Komen we er doorheen?
Viering van Palmpasen
gepubliceerd: zaterdag, 4 april 2020
Openingswoord
De Goede week begint met palmtakken, om Christus toe te zingen; Hij is de Heer, maar deze palmtakken vergaan weer. Wat blijft er in deze vergankelijke wereld. Eer en macht en geld verdwijnen, zaken waar mensen zo aan vast kunnen houden. Geloven we echt in Jezus? Ons geloof moet getoetst worden.
Vandaag zingen we voor de Heer, maar morgen willen we er niets mee te maken hebben. Jezus is de enige die door gaat en vast houdt, samen met Maria. Hij geeft ons het geloof, dat in ons steeds meer tot leven mag komen, met deze hoop en deze ware liefde.
Door zijn verrijzenis en met de gave van zijn Geest wordt Hij een bron van leven en liefde. Dat wil Hij aan de wereld geven; ook wij mogen dat aan onze wereld geven door ons getuigenis.
Zo vieren we het begin van de Goede week; we gaan op weg naar Pasen om weer paasmensen te worden en te blijven door Christus. Hem zingen we nu dan ook van harte toe; Hij is de enige Heer, die ons en de hele wereld redt en tot bij God brengt, zijn en onze Vader.
Homilie
Er is veel lijden in de wereld en met het lijden de dood. Dat is altijd al zo. Soms hebben we er geen aandacht voor en een andere keer staat het volop in de belangstelling. Kunnen we leven met lijden en dood, dat er toch altijd is?
Ik hoor mensen weleens zeggen: Ik ben niet bang voor de dood. Misschien bedoelen ze dat ze het niet erg vinden om te sterven, dat ze niet bang zijn voor deze overgang, die de dood toch mag zijn, namelijk van dit leven naar het eeuwig leven.
Ik vraag me vaak af hoe het zal zijn als we zo voor God komen te staan, de God die ons liefheeft en ons zo oordeelt, de God die alles van mijn leven aan het licht brengt en de God die alles goed maakt.
Dat heeft iets dubbels, iets beangstigends als alles immers alles van je hele leven naar voren komt, maar ook iets bevrijdends, want er is heil en genezing.
Dat moment van sterven, dat moment van overgaan, beleven wij als gelovigen al doorheen ons leven. Christus wil ons dat geven. Ieder jaar met Pasen en in het klein iedere zondag, vieren wij deze overgang. God wil ons leven vernieuwen, met een dimensie erbij.
Mensen zeggen: We komen anders uit deze tijd, maar je leven veranderen is niet zo gemakkelijk. Het leven zal zeker veranderen.
We vrezen een recessie, een terugslag, alsof het leven minder wordt en we minder kunnen. Dat kan beangstigend zijn.
Maar waar stel je je hoop op? Op geld en goed? Wat is je leven? Een lang leven met gezondheid? Ons leven is vaak met oogkleppen op. Wat wil God ons geven doorheen deze grote crisis. God wil niet dat ons leven minder wordt. God heeft altijd grote plannen met de wereld. Wie ziet dat?
Het is moeilijk om over God te spreken, ook in deze tijd. Kennen we God? Weten we wat God wil? Daarom is het goed dat wij ons geloof beleven, met alles wat de kerk ons in deze Goede week biedt. Wees niet bang.
God wil ons bevrijden van alle angst en ons brengen tot een overgave aan Hem, zoals we Jezus zien doen. We kunnen zoveel leren van Jezus en van Hem ontvangen. Hij zet ons in de waarheid en in de werkelijkheid, zoals deze coronacrisis dat ook doet, maar we beleven het nu vaak zonder God. God maakt het verschil. Daar is Jezus voor.
Wat is het leven? Ook al zeggen mensen soms niet bang te zijn voor de dood, er is zeker angst voor het lijden dat eraan vooraf gaat, angst voor de eenzaamheid die er kan zijn. Het lijkt wel of in deze maanden van de Coronacrisis dit alles bij een groot aantal mensen sterk naar voren komt.
Is er dan geen antwoord? Is er geen hoop? Is er nog leven? Wij kijken deze week intens naar Jezus, die geleden heeft en gestorven is en begraven, maar op de derde dag verrezen.
Vandaag staan we stil bij zijn lijden en dood, zoals we dat horen in het lijdensverhaal. Als Jezus werkelijk voor ons de Zoon van God is, en dat geloof ik vast, dan is God zelf binnengegaan in het geheim van het lijden en de dood.
God is geen God die zomaar het lijden wil, als een masochist, die er behagen in schept. God laat ons wat anders zien in Jezus. We spreken over passiezondag. Hij beleeft zijn lijden met passie, met liefde en een missie, die Hem geheel vervult.
Het lijden is vaak zo zinloos voor mensen; we kunnen er niet mee omgaan; we hebben er de nodige angst voor en kunnen ervoor vluchten, vooral door euthanasie. Maar het kan ook een zin krijgen, niet uit zichzelf, maar door degene die het moet ondergaan. Hoe dan?
Naast Jezus intense lichamelijke lijden is er ook zijn intense geestelijke lijden. Hij is afgewezen, als Zoon van God. Hij is bespot en uitgelachen, in de steek gelaten door vrienden, verkocht en verraden. Je zou er moedeloos en hopeloos van worden. Wat mensen Jezus aandoen, lichamelijk en geestelijk, met een groot lijden. Jezus geeft iets terug. Met zijn liefde. Zijn lijden wordt vervuld met liefde voor de mensen die het Hem aandoen. Dat is zijn enige passie, om de mensen te redden, om zin te geven aan het leven met het lijden, een weg te openen en iedereen bij de God te brengen, die de enige Vader is van de hele mensheid, want deze Jezus is verrezen.
Het is voor mij de enige vraag: Zien de mensen God nog, deze God. Het kruis, met het lijden en de dood als openbaring van God door Hem die aan dit kruis hangt, die alles vult met liefde, tot het uiterste toe; het gaat dan ook niet verloren en is niet zonder zin, want deze Jezus is verrezen en geeft het leven.
We moeten er doorheen, doorheen het leven, doorheen deze Coronacrisis, doorheen het lijden en doorheen de dood naar de verrijzenis. Ik hoop dat het steeds Pasen voor ons wordt, ook deze week, met dank aan Christus. Hem zij alle lof en eer. Hij is onze Heer. Amen.
Pastoor Van der Mee
