Kaart voor de Goede Week en Pasen

Dit jaar stuurt de pa­ro­chie naar haar pa­ro­chi­anen een kaart voor de Goede week en Pasen. Daarbij is een blad met lezingen en kleine over­we­gingen bij de be­lang­rijke dagen in de Goede week en met Pasen, om ieder te onder­steunen om thuis de Goede week te beleven en Pasen te vieren.

In de Goede Week en met Pasen zelf zijn de vie­rin­gen besloten! Men heeft zich moeten aanmel­den. Wie zich heeft aangemeld, krijgt bericht. Anderen kunnen de vie­rin­gen volgen via in­ter­net.

De de­fi­ni­tieve tij­den van de vie­rin­gen wor­den nog bekend gemaakt.

• Download hier de kaart

Palm- en passie­zon­dag

Is Hij ook jouw Koning en Heer?

Gebed bij de palm­tak­ken

Almach­tige eeuwige God, wees ons nabij met uw zegen en dat deze palm­tak­ken een teken zijn waar­mee wij Christus willen toejuichen. Wij willen uw Zoon oprecht be­ge­lei­den op zijn weg, omdat Hij onze Heer en Koning is. Geef dat wij door Hem ook mogen komen tot het hemelse Jeru­za­lem, Gij Die leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen.

U kunt vanuit de kerk een palmtakje mee­ne­men. De kerk zal in de Goede week regel­ma­tig open zijn.

Het evan­ge­lie van de intocht volgens Marcus (Mc. 11, 1 - 10)

Toen Jezus en zijn leer­lin­gen Jeru­za­lem nader­den … zond Hij twee van zijn leer­lin­gen uit: "Gaat naar het dorp daar vóór u … en het eerste dat ge zult vin­den is een veulen dat vastgebon­den staat … maakt dat los en brengt het hier. En als iemand u de aanmer­king maakt: Wat doet ge daar? Antwoord dan: De Heer heeft het nodig maar Hij stuurt het spoe­dig weer hier terug." … Ze von­den een veulen vastgebon­den aan een deur, buiten op straat. Ze maakten het los, maar som­mi­ge mensen die daar in de buurt ston­den riepen hun toe: "Wat doet ge daar, om zo maar dat veulen los te maken?" Ze ant­woord­den zoals Jezus hun had gezegd en de mensen lieten hen ongemoeid. Ze brachten het veulen bij Jezus, leg­den er hun man­tels overheen en Hij ging er op zitten. Velen spreid­den hun man­tels op de weg uit, anderen groene takken. De mensen die Hem omstuw­den, jubel­den: "Hosanna; Gezegend de Ko­men­de in de naam des Heren; Geprezen het ko­men­de ko­nink­rijk van onze vader David! Hosanna in den hoge!"

Witte Donder­dag

Begrijp je wat ik heb gedaan?

Het evan­ge­lie van de voet­was­sing volgens Johannes (Joh. 13,1-15)

Het paas­feest was op han­den. Jezus, die wist dat zijn uur geko­men was om uit deze wereld over te gaan naar de Vader, en die de zijnen in de wereld bemind had, gaf hun een bewijs van zijn liefde tot het uiterste toe. Onder de maal­tijd, toen de duivel reeds aan Judas Iskariot, de zoon van Simon, het plan had inge­ge­ven om Hem over te leveren, stond Jezus van tafel op. In het bewust­zijn dat de Vader Hem alles in han­den had gegeven en dat Hij van God was uit­ge­gaan en naar God terug­keerde, legde Hij zijn bovenkleren af, nam een linnen doek en omgordde zich daar­mee. Daarop goot Hij water in het wasbekken en begon de voeten van de leer­lin­gen te wassen en ze met de doek waar­mee Hij omgord was af te drogen. Zo kwam Hij bij Simon Petrus, die echter tot Hem zei: "Heer, wilt Gij mij de voeten wassen?" Jezus gaf hem ten ant­woord: "Wat Ik doe begrijpt ge nu nog niet, maar later zult gij het inzien." Toen zei Petrus tot Hem: "Nooit in der eeuwig­heid zult Gij mij de voeten wassen! Jezus ant­woordde hem: Als gij u niet door Mij laat wassen, kunt gij mijn deel­ge­noot niet zijn. Daarop zei Simon Petrus tot Hem: “Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn han­den en hoofd.” Maar Jezus ant­woordde: “Wie een bad heeft geno­men, behoeft zich niet meer te wassen tenzij de voeten, hij is immers helemaal rein. Ook gij zijt rein, ofschoon niet allen.” Hij wist immers wie Hem zou overleveren. … Toen sprak Hij tot hen: “Begrijpt gij wat Ik u gedaan heb? Gij spreekt Mij aan als Leraar en Heer, en dat doet gij terecht, want dat ben Ik. Maar als Ik, de Heer en Leraar, uw voeten heb gewassen, dan behoort ook gij elkaar de voeten te wassen. Ik heb u een voor­beeld gegeven, opdat gij zoudt doen zoals Ik u gedaan heb.”

Hij legt zijn leven in de han­den van zijn Vader. Zo sterft Hij.

Goede vrij­dag

Met een liefde tot het uiterste toe

Het lij­dense­van­ge­lie volgens Johannes (Joh. 19,17-30)

Zelf zijn kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de Schedel­plaats heet. Daar sloegen zij Hem aan het kruis, en met Hem nog twee anderen, aan elke kant één en Jezus in het mid­den. Pilatus had ook een opschrift laten maken en op het kruis doen aan­bren­gen. Het luidde: Jezus, de Nazoreeër, de koning van de Joden. Vele Joden lazen dit opschrift, … het stond er in het He­breeuws, het Latijn en het Grieks. De hoge­pries­ters van de Joden zei­den tot Pilatus: “Ge moest er niet op zetten: 'de koning van de Joden' maar: 'Hij heeft gezegd: Ik ben de koning van de Joden'. Pilatus ant­woordde: “Wat ik ge­schre­ven heb, heb ik ge­schre­ven.” Toen de soldaten Jezus ge­krui­sigd had­den, namen ze zijn kleren en deel­den ze in vieren, voor iedere soldaat een deel. Ze namen ook de lijfrok die echter zon­der naad was, aan één stuk geweven van bovenaf. Daarom zei­den ze tot elkaar: “Laten we die niet scheuren maar er om loten wie hem krijgt.” Aldus moest de Schrift vervuld wor­den: Zij ver­deel­den mijn kleren onder elkaar en dobbel­den om mijn gewaad. Terwijl de soldaten hiermee bezig waren ston­den bij Jezus' kruis zijn moe­der, de zuster van zijn moe­der, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria Magdalena. Toen Jezus zijn moe­der zag en naast haar de leer­ling die Hij liefhad zei Hij tot zijn moe­der: “Vrouw, zie daar uw zoon.” Ver­vol­gens zei Hij tot de leer­ling: “Zie daar uw moe­der.” En van dat ogen­blik af nam de leer­ling haar bij zich in huis. Hierna, wetend dat nu alles was volbracht zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou wor­den: “Ik heb dorst.” Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond. Toen Jezus van de zure wijn geno­men had, zei Hij: “Het is volbracht.” Daarop boog Hij het hoofd en gaf de Geest.

Stille Zater­dag: De leegte van de leven

Deze zater­dag is niet paas­za­ter­dag! Het is de dag van de dood. Jezus’ lichaam rust in het graf. De leer­lin­gen zijn gevlucht en ver­bergen zich, zon­der te weten hoe ze ver­der moeten. Alleen Maria waakt en bidt. Vandaar dat de zater­dag een Maria-dag is gewor­den.

Paas­za­ter­dag­avond: Leven met hoop

Christus heeft met zijn ver­rij­ze­nis de dood vernie­tigd en Hij biedt ons een on­ver­gan­ke­lijk leven aan. De nacht van zater­dag op zon­dag (met de vie­ring van de paas­wake) is de wake voor alle chris­te­nen; deze nacht is Christus is opgestaan. Wees waak­zaam want de Heer staat op uit de dood en geeft ons zijn leven.

Pasen

De Heer wenst ons zijn vrede door zijn ver­ge­ving: alles is weer goed.

Evan­ge­lie volgens Marcus (Mc 16, 1-8)

Toen de sabbat voorbij was, kochten Maria Magdalena, Maria de moe­der van Jakobus, en Salome welriekende krui­den om Hem te gaan balsemen. Op de eerste dag van de week, heel vroeg, toen de zon juist op was, gingen zij naar het graf. Ze zei­den tot elkaar: "Wie zal de steen voor ons van de ingang van het graf wegrollen?" Opkijkend bemerkten ze echter dat de steen weg­gerold was; en deze was zeer groot. Binnen­ge­ko­men in het graf zagen ze tot hun ontsteltenis aan de rechter­kant een jongeman zitten in een wit gewaad. Maar hij sprak tot haar: "Schrikt niet, Gij zoekt Jezus de Nazarener, die ge­krui­sigd is. Hij is verrezen. Hij is niet hier. Kijk, dit is de plaats waar men Hem neer­ge­legd had. Gaat aan zijn leer­lin­gen en aan Petrus zeggen: Hij gaat u voor naar Galilea; daar zult ge Hem zien, zoals Hij u gezegd heeft." De vrouwen gingen naar buiten en vluchtten weg van het graf; want schrik en ontsteltenis had­den hen overwel­digd. En uit vrees zei­den ze er niemand iets van.